Υπάρχουν κάποιες στιγμές στη ζωή σου, που δεν έχεις καμιά διάθεση για επικοινωνία. Θέλεις να κλειστείς για λίγο στον εαυτό σου, να κάνεις τον απολογισμό σου, να χαράξεις την πορεία σου στο μέλλον. Μια τέτοια "περίεργη" φάση, πέρασα το Δεκέμβριο.
Η επικοινωνία μου με τους συνανθρώπους μου, στα τελείως απαραίτητα. Απείχα συνειδητά από το Internet κι από το blog.
Και τώρα, με το τέλος της χρονιάς, τελειώνει και αυτή η περίεργη απομόνωση.
Το 2010, πρώτα ο Θεός, θα τα ξαναλέμε από κοντά: τα χαρούμενα και τα δυσάρεστα μας.
Γιατί η επαφή με φίλους κάνει τη χαρά μεγαλύτερη και τη θλίψη μικρότερη.
Με τις μεγαλύτερες ευχές μου για ένα ευτυχισμένο 2010 σε όλους τους τομείς!!!
