Mundial!!!

Όλος ο κόσμος για ένα μήνα περίπου θα κινείται στους ρυθμούς της «στρογγυλής θεάς», ελέω Μουντιάλ. Παγκόσμια οικονομική κρίση και προσωπικά προβλήματα περνούν σε δευτερεύουσα θέση… Μπορούν να περιμένουν γι’αργότερα… Αυτή τη στιγμή, προέχει ποιες ομάδες θα περάσουν στους «δεκάξι».
Μέσα σ’όλο αυτό το παγκόσμιο πανηγύρι, δεν ήταν δυνατό εμείς οι Έλληνες να είμαστε έξω από τα χορό. Για τα πανηγύρια εξάλλου, είμαστε πρώτοι…
Η εθνική μας κατεβαίνει στη Νότια Αφρική, με την κρυφή ελπίδα όλων, ότι θα καταφέρει μια αξιοπρεπή εμφάνιση, και γιατί όχι;;; να κάνει την έκπληξη και να επαναλάβει το θρίαμβο του Euro 2004. Μήπως τότε το περίμενε κανείς; Γιατί όχι και τώρα;;; Αν και το 2-0 που «φάγαμε» από την Κορέα, μας έκοψε λίγο φτερά…
Πόσο γρήγορα αλήθεια αλλάζουμε απόψεις, εμείς οι Έλληνες!!!
Θυμάμαι ένα περιστατικό, δυο μήνες πριν «κατακτήσουμε» αυτό το έρμο το Euro. Ήταν Απρίλιος του 2004, και μέσα στα πλαίσια ενός προγράμματος ανταλλαγής μαθητών στο οποίο συμμετείχε ο γιος μου, φιλοξενούσαμε ένα μαθητή από τη Ρουμανία. Καθώς πλησίαζε η μέρα που ο Catalin θα επέστρεφε στην πατρίδα του, θέλαμε να του πάρουμε κάποιο αναμνηστικό. Τι να πάρεις σε ένα αγόρι 15 χρόνων που έχει λατρεία με το ποδόσφαιρο; Δεν ξέρω πως, μας ήρθε η ιδέα να του πάρουμε μια μπλούζα της Εθνικής Ελλάδος ποδοσφαίρου. Σας πληροφορώ, γύρισα σχεδόν όλα τα καταστήματα στη Θεσσαλονίκη. Όχι απλώς δεν βρήκα πουθενά, αλλά οι καταστηματάρχες με κοιτούσαν και σαν εξωγήινη. Τελικά, του αγοράσαμε μια μπλούζα της Barcelona (σταθερή αξία). Δυο μήνες μετά βέβαια, το σκηνικό άλλαξε. Ο κόσμος είχε γεμίσει με μπλουζάκια, πετσέτες, βρακάκια και ό,τι άλλο φαντάζεστε με την ελληνική σημαία επάνω. Από το ένα άκρο στο άλλο…
Κατεβαίνουμε λοιπόν, ή μάλλον ήδη κατεβήκαμε όλοι μαζί, στη Νότιο Αφρική. Εάν γίνει κάποιο θαύμα, θα ξεχυθούμε πάλι σαν τρελοί στους δρόμους ξεχνώντας τα πραγματικά μας προβλήματα… Η νίκη μας αφορά όλους, είναι μια εθνική μας υπόθεση. Εάν πάλι γευτούμε το πικρό ποτήρι της αποτυχίας και αποσυρθούμε λίαν συντόμως, θ’αρχίσουμε να βρίζουμε όλους εκείνους (παίκτες και παράγοντες) που μας πρόδωσαν. Η αποτυχία είναι δική τους…
Πόσο εύκολα αλλάζουμε στρατόπεδο!!!